♥️ Choroba Scheuermanna Czego Nie Wolno

Choroba Scheuermanna – co to? Schorzenie wywodzi swoją nazwę od duńskiego chirurga Holgera Scheuermanna, który w 1920 roku prowadził badania na 105 pacjentach, u większości których, obok kifozy grzbietowej, stwierdził jeszcze występowanie sztywności kręgosłupa. Uważał on, że przyczynami takiego stanu rzeczy jest awaskularna martwica chrząstki pierścienia włóknistego, a osoby, u których zaobserwowano to zjawisko, charakteryzowały się tzw. okrągłymi plecami. Uwaga! Reklama do czytania Cud rodzicielstwa Piękna i mądra książka o istocie życia – rodzicielstwie. Dziś choroba ta nazywana jest kifozą młodzieńczą i jest deformacją, która spotyka wiele dzieci w wieku od 11 do 18 lat. Powstaje ona w okresie intensywnego wzrostu młodych organizmów i utrzymuje się w odcinku piersiowym lub lędźwiowym aż do momentu uzyskania pełnej dojrzałości kostnej. Schorzenie powoduje zmiany w sylwetce – powstają wtedy tzw. plecy okrągłe lub okrągło-płaskie. Wszystko z powodu odcinkowej sztywności kręgosłupa i zahamowania prawidłowego kostnienia trzonu kręgowego. Jakie są przyczyny choroby Scheuermanna? Nie do końca wiadomo tak naprawdę, jakie są podłoża kifozy młodzieńczej. Prowadzono badania histologiczne krążków międzykręgowych, ale ostatecznie przyjęło się, że związek z pojawieniem się procesu Scheuermanna mogą mieć urazy i mikrourazy doznane w wieku młodzieńczym oraz intensywne uprawianie sportów i różne obciążenia mechaniczne (choć nie we wszystkich przypadkach), a także niedobory witaminy A oraz schorzenia mięśni. Niektórzy badacze zauważają, że pacjenci dotknięci tym problemem często są wyżsi i charakteryzują się większym stężeniem hormonów w okresie dojrzewania, dlatego podejrzewa się, że zaburzenia endokrynologiczne również mogą wpływać na rozwój choroby. Podobnie jak czynniki genetyczne. Objawy choroby Scheuermanna – na co zwrócić uwagę? Choroba Scheuermanna może przebiegać u dzieci w różnej formie. Niekiedy trwa bez objawów klinicznych, a bardzo często wykrywana jest w starszym wieku, przy okazji pojawienia się bólów w partiach piersiowej i lędźwiowej kręgosłupa, związanych np. ze zmianami zwyrodnieniowymi lub przeciążeniami. Niemniej, wśród charakterystycznych objawów już w wieku rozwojowym wymienić można: nieprawidłową postawę ciała – pochylenie głowy i barków do przodu, skośne ustawienie łopatek,ból w odcinku kifozy przy przyjmowaniu przez dłuższy czas jednej pozycji (np. siedzącej) – ulgę zazwyczaj przynosi krótkie rozciąganie lub zmiana postawy na leżącą,sztywność w objętych chorobą partiach, uniemożliwiającą np. pogłębione schylanie się,długotrwałe bóle kręgosłupa, z czasem ustępujące,chroniczne zmęczenie. Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Poradnik świadomego rodzicielstwa Cud rodzicielstwa Wsłuchaj się naprawdę w głos swojego dziecka Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Występowanie symptomów uzależnione jest od okresów choroby. Ortopedzi wyróżniają trzy: fazę wczesną – przed 10. rokiem życia, pojawia się najczęściej boczne skrzywienie kręgosłupa, ruchomość kręgosłupa jest prawidłowa,fazę drugą – postępująca martwica, najczęściej między 10. a 12. lub 17. a 18. rokiem życia, występują dolegliwości bólowe,faza trzecia – po 18. roku życia, pacjentowi dokuczają silny ból, między kręgami pojawiają się tzw. guzki Schmorla, dochodzi do ograniczenia ruchomości klatki piersiowej (przy kifozie piersiowej), mogą pojawić się problemy z układem krążeniowo-oddechowym. Czy chorobę Scheuermanna można leczyć? Do prawidłowego rozpoznania choroby Scheuermanna i oszacowania stopnia jej zaawansowania potrzebne jest badanie radiologiczne kręgosłupa w projekcji przednio-tylnej i bocznej. Wśród kryteriów oceny znajdują się obecność wspomnianych guzków Schmorla czy kąt Cobba (określający stopień skrzywienia kręgosłupa). W niektórych przypadkach konieczne może być zdecydowanie dokładniejsze badanie rezonansem magnetycznym oraz testy kliniczne (np. test Mathiasa). Leczenie schorzenia odbywa się zachowawczo lub operacyjnie i uzależnione jest od stopnia zaawansowania choroby. Przeważnie stosuje się to pierwsze, a celem prowadzonych działań jest wzmocnienie tzw. „gorsetu mięśniowego”. Podstawą jest kinezyterapia – przede wszystkim ćwiczenia wzmacniające mięśnie tułowia ćwiczenia mięśni karku, pływanie, ćwiczenia oddechowe (pozwalające uruchomić klatkę piersiową). W kifozie młodzieńczej stosuje się również specjalne gorsety – ortezy (w przypadku, gdy choroba jest już w bardziej zaawansowanym stadium), a uzupełnieniem jest fizjoterapia i zabiegi takie jak zmienne pole magnetyczne na niskich częstotliwościach, laseroterapia, masaże podwodne, kąpiel perełkowa.

tłuste ryby morskie takie jak m.in.: łosoś, tuńczyk, makrela, halibut, śledź, siemię lniane, olej rzepakowy, orzechy włoskie. Witamina D. Ciekawym zjawiskiem, którego powinni być świadome osoby dotknięte Hashimoto jest to, że ta choroba zwiększa ryzyko wystąpienia niedoborów witaminy D. W badaniach naukowych zauważono, że

Choroba Scheuermanna Kręgosłup oglądany z boku powinien tworzyć kształt przypominający literę S. Z różnych względów krzywizny kręgosłupa mogą się pogłębiać, prowadząc do jego nieprawidłowego ustawienia. Zwiększenie wygięcia do tyłu w odcinku piersiowym nazywamy hiperkyfozą piersiową. Jedną z głównych przyczyn jej powstawania jest choroba Scheuermanna. Choroba ta została opisana po raz pierwszy przez duńskiego radiologa i nazwana od jego nazwiska. Rozwija się ona w wieku dojrzewania. W okresach przyśpieszonego wzrostu kostnego kręgosłup rozwija się nieprawidłowo, rosnąc wolniej w części przedniej, niż w tylnej. Powoduje to zniekształcenie trzonów kręgowych, które przyjmują klinowaty kształt, co zwiększa wygięcie kyfotyczne kręgosłupa piersiowego. Przyczyny Dokładne przyczyny choroby Scheuermanna są nadal nieznane. Jakkolwiek uważa się, że jednym z czynników decydujących o jej rozwoju są zaburzenia wzrostowe trzonów kręgowych. Wydaje się, że choroba może być dziedziczona. Znaczenie mogą również odgrywać wzrost i waga pacjenta. Rozpoznanie Choroba Scheuermanna rozpoznawana jest na podstawie badania klinicznego oraz badania rentgenowskiego całego kręgosłupa wykonywanego na stojąco. Radiologiczne kryteria rozpoznania to sklinowacenie co najmniej 3 sąsiadujących kręgów o co najmniej 5 stopni każdy oraz zagięcie kyfotyczne kręgosłupa piersiowego przekraczające 45 -50 stopni. W obrazie rentgenowskim obecne są zazwyczaj tzw. guzki Schmorla – zagłębienia w blaszkach granicznych trzonów kręgowych. Objawy Zazwyczaj przyczyną rozpoznania choroby jest zaniepokojenie rodziców nieprawidłową postawą lub garbieniem się dziecka, co skłania ich do zgłoszenia się do lekarza. Najczęściej na tym etapie choroby deformacji kręgosłupa nie towarzyszą dolegliwości bólowe. Ze zgarbieniem może współistnieć skolioza. W rzadkich przypadkach dużym deformacjom towarzyszy ból okolicy piersiowej kręgosłupa. Ruchomość kręgosłupa jest ograniczona na szczycie zagięcia, a samo skrzywienie jest lepiej widoczne przy pochyleniu do przodu (tzw. test Adamsa). Bardzo dużym deformacjom towarzyszyć mogą ból klatki piersiowej lub problemy z oddychaniem związane ze zmniejszoną objętością płuc. Obecność choroby Scheuermanna w odcinku piersiowym zwiększa ryzyko szybszego narastania zmian zwyrodnieniowych w nadmiernie przeciążanym odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Stąd nierzadko pacjent dowiaduje się o przebytej chorobie dopiero podczas diagnostyki bólu dolnej części pleców w 3-4 dekadzie życia. Leczenie Sposób postępowania zależy od stopnia nasilenia deformacji, wieku pacjenta, i w bardzo rzadkich przypadkach, od obecności objawów neurologicznych. Jeśli w momencie rozpoznania choroby nie mamy do czynienia ze szczególnie dużą deformacją, w pierwszym okresie zalecana przez lekarza będzie prawdopodobnie obserwacja i wizyty kontrolne z aktualnym badaniem RTG w przedziałach 6-12 miesięcznych. Szczególną ostrożność musimy zachować w okresach szybkiego wzrostu. Jeśli stwierdzone zostanie narastanie deformacji, lekarz może zalecić gorset korekcyjny, który ma za zadanie zapobiegać dalszej progresji skrzywienia. Restrykcyjne stosowanie się do zaleceń ortopedy prowadzącego leczenie może mieć zasadnicze znaczenie w zapobieganiu rozwojowi choroby, a nierzadko, uniknąć leczenia operacyjnego. Niebagatelne znaczenie w procesie leczniczym zajmuje prawidłowo prowadzona fizjoterapia indywidualna. Współpraca z wyspecjalizowanym fizjoterapeutą i regularne wykonywanie zalecanych ćwiczeń rozciągających i wzmacniających mięśnie odpowiedzialne za prawidłową postawę może przyczynić się do sukcesu leczenia. W przypadkach dużych deformacji oraz przy widocznym szybkim postępie choroby nieodzowne może okazać się leczenie operacyjne. Wskazaniem do wykonania operacji są skrzywienia przekraczające 70 stopni. Inną przyczyną jest uporczywy ból niereagujący na leczenie zachowawcze. Zabieg operacyjny polega na korekcji zagięcia kyfotycznego i usztywnieniu kręgosłupa. W tym celu stosuje się specjalne instrumentarium. Używa się dostępu tylnego (chirurg dostaje się do kręgosłupa przez plecy) lub przedniego przez klatkę piersiową. Dobór metody leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz preferencji chirurga. Obecnie, dzięki wprowadzeniu śrub przeznasadowych oraz nowych technik operacji większość pacjentów może być operowana tylko z dostępu tylnego.

Ponieważ nie jestem w stanie ocenić Pańskiego stanu zdrowia bez badania przedmiotowego nie mogę jednoznacznie powiedzieć, że jazda na snowboardzie jest dla Pana w pełni bezpieczna, dlatego sugerowałbym uprzednią poradę u ortopedy. Z wyrazami Szacunku lek. Aleksander Ropielewski Z pewnością nie ma się czego bać! Nie będziesz poddawany żadnym bolesnym zabiegom. Badanie polega przede wszystkim na ocenie, czy schorzenia przeszkadzają w wykonywaniu pracy zawodowej.

Ortopedia Choroby zwyrodnieniowe Choroby kręgosłupa Ćwiczenia fizyczne. Lek. Marta Gryszkiewicz. 84 poziom zaufania. Zwyrodnienie zwyrodnieniu nierówne. Zgoda zależy od indywidualnej oceny stanu klinicznego pacjenta. Wskazana konsultacja z lekarzem ortopedą. Mgr Wojciech Kozłowski Fizjoterapeuta , Poznań.

. 329 718 344 218 101 112 629 609

choroba scheuermanna czego nie wolno